Om 7 uur pik ik mijn mede reisgenoten op en om half acht zijn we op weg naar Parijs. De eerste stopplaats om de auto op te laden levert al meteen problemen op en na enig gedoe met telefoneren en de opgedane kennis dat 7 keer achterelkaar je auto openen en afsluiten ervoor zorgt dat je de geblokkeerde connector weer kunt verwijderden, gaan we verder. Aan de horizon doemen donkere en onheilspellende wolkenpartijen op en al snel rijden we middenin enorme stortbuien; dat belooft niks goeds. Vlak voor Parijs klaart de lucht en stoppen we uit bij Mama Shelter Est waar de temperatuur inmiddels rond de 30 graden is en de luchtvochtigheid hoog, erg hoog. Inchecken en op naar Père Lachaisse (letterlijk vertaald als Vader de Stoel) waar we onderweg in één van die heerlijke kleine zaakjes een Croque Monsieur, een Quiche, een Quiche en een chocoladebroodje “scoren”. Ik had meer van deze immense begraafplaats verwacht; het enige opmerkelijke was een graf van iemand die nog niet overleden was…

Bus 76 voor het hotel brengt ons naar het Centre George Pompidou en via de Notre Dame steken we de Seine over. Een goede vriend adviseerde mij eerder bij een toprestaurant te gaan eten. Nou heb ik deze vriend altijd hoog geschat en de weken voorafgaande aan deze trip heb ik minstens 8 keer gebeld met het restaurant om een afspraak te maken; telkens beantwoord door een bandopname. “Of ik meteen maar voor hem en M. een afspraak wilde maken voor 7 en 8 september en noem vooral mijn naam: Monsieur D.” Mijn vriend en zijn vrouw hadden hier al vaker gegeten en zijn er een graag geziene gast, zou je denken… Na een lange zoektocht in een steeds verder opwarmend en vochtig Parijs vinden we eindelijk het restaurant tegen etenstijd, waar een slordig geschreven mededeling op een A4-tje achter het raam ons laat weten dat ze de hele maand augustus met vakantie zijn: een hele maand! Een goede buur blijkt maar weer vaak beter. We vinden uiteindelijk een restaurant waar we binnen, ruim aan een ronde tafel, kunnen eten, terwijl buiten op de terrasjes de toeristen ieder op een halve vierkante meter elkaar verdringen. De Rib-Eye kon niet beter, de burger was uitstekend en het geheel smaakte voortreffelijk. Tevreden naar het hotel, waar de veel te warme kamer mij doet denken aan de tropische nachten in Azië…